De bevalling is goed verlopen, het bed is verschoont, de baby ligt tevreden aan moeders borst en vader gaat de familie bellen met dit heuglijke nieuws. Na de felicitaties (soms zelfs daarvoor) komt de vraag: Wat is het?
Is het niet vreemd, dat juist datgene wat zo privé is dat je geacht wordt het in het openbaar altijd te bedekken, als je net geboren bent het eerste is waar iedereen naar vraagt.
Wat is het?
Een gezond mensenkind, een baby, een kind, … Hoe waar ook, zijn niet de antwoorden die mensen willen horen. De vraag is eigenlijk: hoe ziet het kind er tussen de benen uit, welke vorm heeft zijn geslachtsorgaan? Is het lichaam van de pasgeborene mannelijk of vrouwelijk gebouwd?
Wat ís het?
Maakt een geslachtsorgaan uit wat je bent? Meer dan je huidskleur, je interesses, je intelligentie of je sociale of etnische achtergrond?
Zodra het geslacht openbaar is gemaakt, wordt door de omgeving onderscheid gemaakt. Niet expliciet, maar heel subtiel laat het bezoek (en de ouders) aan het kind weten wat zij verwachten, wat hoort bij het geslacht.
Elk geslacht heeft zijn eigen bijvoeglijke naamwoorden, speelgoed, kleding, stijl en kleuren. Zo wordt subtiel maar zeker vanaf de eerste dagen aan het kind doorgegeven welke verwachtingen de maatschappij heeft.
Meisjes zijn lief of soms kattig, dragen roze en jurkjes en spelen met poppen. Meisjes zijn beter in talen, gesprekken en sociale vaardigheden en doen het daarom redelijk goed op school. Meisjes rijden pony en houden van shoppen.
Jongens zijn stoer of soms onhandig, dragen een spijkerbroek, gympen, een pet en spelen met autootjes en gamen. Jongens zijn niet zo goed op school omdat ze niet zo talig zijn, beter in wiskunde en exacte vakken. Jongens houden van voetballen, fietsen en buiten spelen. Jongens zijn niet zo schoon op zichzelf en geven niets om kleren.
Als je vaak genoeg hoort dat je zus of zo bent omdat dit bij jou geslacht hoort, zal je vanzelf je daarnaar gaan gedragen en daar kun je niets aan doen; je bént toch je geslacht?
Wat is het?
Het is lastig aan te tonen of geslachtsgebonden gedrag aangeboren of aangeleerd is, omdat de aanwijzingen die gegeven worden zo klein en subtiel zijn. Toch zijn de verschillen tussen verschillende etnische groepen zo opvallend en de overeenkomsten tussen verschillende geslachten zo groot dat het te verdedigen is dat het aangeleerd gedrag is.
En dat gender gerelateerd denken beïnvloed de wereld om ons heen; er is weinig te koop dat niet ‘mannelijk’ of ‘vrouwelijk’ bedoeld is; kleding, portemonnees, rugzakken, schooltassen, agenda’s, verzorgingsproducten. Een mens moet en zal man of vrouw zijn.
Heb je een baby? Doe eens een kort onderzoek: vertel mensen op straat afwisselend dat je baby een jongen of een meisje is en kijk hoe mensen verschillend reageren.
Het is lastig om genderneutraal te reageren op je kind; je hebt immers nooit geleerd hoe dat is, het beoordelen op gender is al generaties de norm. Toch zijn er verschillende initiatieven van ouders en professionals om genderneutraal met in elk geval jonge kinderen om te gaan. Het is interessant om dit te volgen en te zien hoe deze kinderen zich ontwikkelen.
Links:
Genderneutrale kinderopvang;
Ouders houden geslacht van hun kind geheim;
Het idee M/V;
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Schrijf gerust wat je vind van mijn blog, of je het met me eens bent of niet. Discussie is leuk en leerzaam. Beledigingen of scheldwoorden maken dat je bericht niet gelezen en wel verwijderd wordt.