Een kind leert en groeit in de eerste levensjaren meer dan in welk ander moment tijdens het leven. Van een kleine, schijnbaar hulpeloze baby tot een kleuter die zindelijk is, kan lopen en fietsen misschien zelfs, een woordenschat heeft van enkele honderden woorden, de namen van zijn vriendjes weet en met hen kan spelen, de weg weet in huis, in het huis van oma en in de buurt, dat zijn favoriete boekje uit de kast kan halen en de tune van zijn favoriete TV programma herkent. Van een baby tot een kind dat klaar is voor de kleuterschool in een kleine vier jaar.
De eerste indrukken van een pasgeborene zijn belangrijk voor verdere ervaringen; een kind dat ervaart dat er van hem gehouden wordt, dat mensen reageren op zijn wensen en behoeftes, zal later in zijn leven anders omgaan met andere mensen dan een kind dat leert dat zijn behoeftes en verlangens niet ingewilligd worden, dat een ander bepaald wat er gebeurt en wat hij doet en eet, en wanneer. Een baby huilt niet zomaar om niets. Tenminste, de meeste niet. Uitzonderingen daargelaten zal een baby pas gaan huilen als hij zijn hele arsenaal aan aandachttrekkende acties heeft geprobeerd zonder resultaat.
Stel je voor: u zit op een terras en de bediening let niet op; eerst zal u proberen oogcontact te krijgen met een van de obers. Als dat niet lukt zal u misschien uw hand opsteken, zwaaien. Dan gaat u misschien roepen, in een poging contact en service te krijgen. Als dit alles niet lukt, zal u ofwel naar een ober toestappen om uw beklag en uw bestelling te doen, ofwel opstappen en een ander terras zoeken waar men wel op uw klandizie gesteld is.
Precies zo vergaat het een baby; eerst zal hij gaan bewegen, draaien en om zich heen reiken in de hoop een ander mens te voelen die hem kan helpen. Als daar niemand is, zal hij met geluiden de aandacht op zich proberen te vestigen; smakken, hummen en meer bewegen. Pas als dat alles niet lukt zal hij meer volume gaan produceren door een zacht huiltje in te zetten en als dat ook niet werkt gaat de volumeknop steeds verder open, tot er een reactie komt.
Als die reactie niet komt, zal uw baby niet direct een ander terras gaan zoeken, wel zal hij zich realiseren dat zijn behoeftes kennelijk niet belangrijk voor u zijn. Een stap verder zal daaruit voortkomen dat mensen geen rekening met elkaars behoeftes hoeven te houden. (er wordt immers ook geen rekening gehouden met mijn behoeftes?) En de behoefte aan liefde en aandacht is daarbij net zo belangrijk als de behoefte aan eten en drinken.
Kinderen die hun rommel op straat gooien, jongeren die midden in de nacht herrie maken, bushokjes slopen en iemand die hen erop aanspreekt in elkaar slaan; je hoeft geen begrip op te brengen, maar het is wel te begrijpen. Als niemand jou en jouw behoeftes respecteert, waarom zou je dan respect hebben voor een ander?
Opvoeden gebeurt vooral in de eerste paar jaar, daarna valt er nog van alles aan te schaven, te leren en te slijpen. Het belangrijkste is dan echter gebeurt; zelfbewustzijn en zelfrespect zijn voorbodes voor maatschappelijk bewustzijn en respect voor anderen. Zoals je niet een fles voor de bovenste helft kunt vullen, zo kan het een niet zonder het ander.
Links:
Tips voor opgroeien in verbondenheid met jezelf, de ander, de materie, maatschappij en de natuur.
5 gevaarlijke dingen om met uw kinderen te doen en waarom een beetje gevaar belangrijk is voor je opvoeding
Eurolac
Over (on)veilige hechting
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Schrijf gerust wat je vind van mijn blog, of je het met me eens bent of niet. Discussie is leuk en leerzaam. Beledigingen of scheldwoorden maken dat je bericht niet gelezen en wel verwijderd wordt.